تحلیل نیازمندی‌ها در مهندسی سیستم‌ها و نرم‌افزار (system requirement)، تحلیل و تعیین نیازها یا شرایط لازم برای انجام یک پروژه نو را دربرمی‌گیرد. تحلیل سیستماتیک نیازمندی‌ها را مهندسی نیازمندی‌ها می‌گویند. تحلیل نیازمندی‌ها از ملزومات مهم موفقیت در یک پروژه محسوب می‌گردد. نیازمندی‌های تحلیل شده باید: مستند، عملی، قابل اندازه‌گیری، قابل تست و ارزیابی، قابل ردیابی، مربوط به نیازها یا فرصت‌های همان کسب‌وکار باشند که به صورت مشروح با جزئیات کافی بیان شده باشند (Abran & moore, 2005).
می‌توان نیازمندی‌های یک سازمان و سیستم را به دو دسته اصلی کارکردی و غیرکارکردی تقسیم نمود. نیازمندی کارکردی (Functional Requirement)، کارکردها و وظایف یک سیستم و اجزای آن را مشخص می‌کند، کارکرد به عنوان مجموعه‌ای از ورودی‌ها، رفتار و خروجی‌ها تعریف می‌شود؛ در واقع نیازمندی‌های کارکردی وظایفی است که یک سازمان موظف به انجام آن می‌باشد. از طرفی نیازمندی‌های غیر کارکردی (Non-Functional Requirement) به ویژگی‌های کیفی، محدودیت و قیود سیستم اطلاق می‌شود که در توسعه معماری و طراحی سیستم باید مدنظر قرار گیرند (Bass, 2007).
مقیاس پذیری (Scalability)، سهولت در استفاده (Usability)، امنیت (Security)، قابلیت پشتیبانی (Maintainability) و قابلیت تعامل‌پذیری (Interoperability) نمونه‌هایی از نیازمندی‌های غیرکارکرد یک سامانه اطلاعات است.
تفاوت‌ها
منابع
- Alain Abran, James W. Moore; editors Pierre Bourque, Robert Dupuis, ed. (March 2005). “Chapter 2: Software Requirements”. Guide to the software engineering body of knowledge. Los Alamitos, CA: IEEE Computer Society Press.
- Bass, L. (2007), Software architecture in practice. Pearson Education India
- Shaukat, k. (2014). Non Functional Requirement. Slideshare.net
